Joris Van Bree (CptnZeppos): “Tijd, eenvoud en schoonheid, dat zijn de drie pijlers aan boord van een vrachtschip”

“Ik ben pas sinds gisteravond terug van Kreta. De zon, lekker eten en vriendelijke mensen, daarvoor is Kreta echt wel een goed idee. Ik blijf dus nog even in vakantiemodus.”, zo vat Joris Van Bree aan, bezieler van CptnZeppos. Een uniek reisbureau, dat op z’n minst, want wie er met CptnZeppos op uit trekt, hoeft geen overvloed aan entertainment of cultuur te verwachten. Wel zeeën van tijd aan boord van een vrachtschip.”

De Red Star Line achterna naar New York

“De fascinatie voor de zee en schepen is er al sinds mijn jeugd. Als kind ging ik heel vaak met mijn ouders naar Nieuwpoort en eens ik wat groter werd, ging het richting Spanje of Zuid-Frankrijk, waar de zee ook nooit veraf was. De zee is weldadig voor geest en lichaam, daar ben ik zeker van. Ik woon al lange tijd in Antwerpen en fiets regelmatig langs de haven om tot rust te komen, waar ik telkens al die indrukwekkende schepen langs de kade zie liggen. Ooit al eens voor een vrachtschip gestaan? Een mastodont die boven alles en iedereen uittorent. Een vrachtschip is simpelweg niet op mensenmaat gemaakt en net dat maakt het zo boeiend.”, vertelt Joris enthousiast.

“Hoewel ik dus altijd wel al geboeid ben geweest door de zee en schepen, is het lang bij een fascinatie alleen gebleven. Ik heb vijf jaar gestudeerd aan de kunstacademie en behaalde het diploma van meester in de monumentale kunsten. Daarna belandde ik, nog via een sollicitatie in de krant want zo ging dat in de tijd dat de dieren nog spraken, in de grafische sector”, lacht hij hartelijk.

“De eerste twintig jaar van mijn carrière heb ik zo in een drukkerij gewerkt. Tot ik stilaan het gevoel kreeg dat het tijd was voor iets anders. Op dat moment heeft één welbepaalde herinnering tijdens één van de fietstochtjes door de Antwerpse haven een beslissende invloed gehad: ik baande me een weg doorheen de haven toen een Filipino vanop een vrachtschip naar mij salueerde. Ik vroeg me meteen af hoe het leven er aan boord zou uitzien en zo’n vrachtschip leek me de ideale setting om na te denken over waar ik nog heen wou met de tijd die me hier gegeven is.

Na enig opzoekingswerk boekte ik zo mijn eerste reis vanuit Antwerpen richting New York. Die reis was in grote mate geïnspireerd door een bezoek aan het Red Star Line museum, waar het verhaal wordt verteld van zo’n 2.000.000 mensen die vanuit gans Europa naar Antwerpen kwamen om in Noord-Amerika een betere toekomst te zoeken. De eerste reis aan boord van een vrachtschip vond ik zo overweldigend dat ik in het midden van de Atlantische oceaan besloot dat dit was wat ik bij terugkomst wou gaan doen: mensen dezelfde fantastische ervaring aanbieden.

Het is voor mij de start van alles geweest en ik ben nog altijd even onder de indruk als toen: varen langs de Amerikaanse kusten tot je de skyline van Manhattan ziet verschijnen en het vrijheidsbeeld ziet opdoemen terwijl je onder de brug staat van een vrachtschip. Het orgelpunt van een onvergetelijke trip. Bij terugkomst ben ik als een gek beginnen onderzoeken wat de mogelijkheden waren en in april 2019 zag CptnZeppos vervolgens het levenslicht, vrij snel dus na de reis in augustus 2018.”, gaat het gedreven verder.

“Gek of gedreven, het is een dunne lijn”

“Startende ondernemers in de reissector kunnen normaal gezien vrij eenvoudig in een bepaald segment van de bestaande markt worden ingedeeld, maar dat was met CptnZeppos wel anders. Vrachtschepen aanbieden, daar had men simpelweg nog nooit van gehoord!

Het eerste kennismakingsgesprek bij VVR was dan ook vrij tekenend voor wat me nog te wachten stond. Die eerste conversatie is vrij eenvoudig samen te vatten: ‘heeft u ervaring met het aanbieden van reizen?’ en ‘heeft u ervaring in de maritieme sector?’ Op beide vragen was het antwoord negatief, dus je kunt je voorstellen wat voor uitdaging het geweest is. Maanden heeft het me gekost om me de havenwereld eigen te maken en om een netwerk op te bouwen. Uiteindelijk is het toch gelukt, geen idee of dat door mijn enthousiasme kwam of een andere reden. Als ik er vandaag op terugkijk, was ik toch ook wel een beetje naïef. Nu goed, misschien moet je hiervoor wel een beetje gek zijn”, lacht hij.

“Aangezien het geen alledaags concept is, komen er wanneer mensen voor het eerst over CptnZeppos horen, vaak heel veel vragen. Je kunt ze zo gek niet bedenken of ze zijn wel al gesteld: ‘hoe is het weer op de Atlantische oceaan?’ of ‘slapen wij dan in containers?’. Het is zo’n niche van een niche en zo uniek dat ik met de hand op het hart kan zeggen dat wie springt en durft meereizen, een reis beleeft waar hij/zij op zijn sterfbed nog glimlachend aan zal terugdenken. Je keert als een ander mens terug.”

De juiste passagiers dragen bij tot het geluk van de bemanning

“De grootste uitdaging zit voor ons in het plaatsen van de juiste passagiers aan boord van het juiste schip: het is immers ook voor ons van groot belang dat de juiste passagiers aan boord gaan en wij hen voldoende informeren. Doen we dat niet, is het noch voor de mensen die meereizen noch voor de bemanning een aangename ervaring. Passagiers zijn te gast op de plaats waar de bemanning niet alleen werkt, maar ook zijn thuis heeft. CptnZeppos is een tussenschakel tussen de rederijen en passagiers: leegstaande kajuiten, variërend van zeer basic kajuiten tot de eigenaarskajuit, worden aangeboden aan passagiers. Ook heel exclusieve reizen zijn dus mogelijk: een reis door het Panamakanaal en het Suezkanaal bijvoorbeeld, dat is een reis van zo’n 80 dagen of een reis van Nederland door de Noorse fjorden waar maar plaats is voor één passagier.

“Een vrachtschip wacht nooit: passagiers moeten zich aanpassen aan de regels van het vrachtverkeer.”

Er mogen sowieso maximaal 12 passagiers op een schip meereizen, je blijft dus altijd ver weg het massatoerisme. De kracht van dit soort reizen zit vooral in de beleving van het samenleven en in gesprek gaan met bemanning, kapitein of andere passagiers. De bemanning krijgt normaal nooit vragen over hun dagelijkse routine en leeft een vrij monotoon leven, dus meestal zijn zij zeer blij dat er passagiers aan boord zijn die interesse in hen tonen. Passagiers stellen enorm veel vragen en zijn veelal onder de indruk van de omgeving waarin de bemanning hun werk doet. Passagiers op een schip toelaten, is volgens mij dan ook een belangrijk onderdeel om de bemanning gelukkig te houden.”

De opkomst van de ecologie en het klimaatbewustzijn

“Routes bieden we intussen wereldwijd aan, dankzij de ruime aanwezigheid van de havens in de buurt: Antwerpen, Gent, Zeebrugge, Oostende, Rotterdam, Amsterdam, Terneuzen, maar je kunt bij ons evengoed van New York naar Antwerpen varen of vanuit China of Australië. De mogelijkheden volgen de handelsroutes: er is dus veel mogelijk. De eerste maanden was ons publiek vooral Nederlandstalig, maar sinds het laatste jaar krijgen we ook wereldwijde aanvragen. Ook Anuna De Wever heeft ons zo’n anderhalf jaar geleden gecontacteerd toen ze voor een klimaattop van Brazilië terug naar Madrid wou reizen en daarvoor niet het vliegtuig wou nemen.

Een aantal mensen die bij ons terecht komen, durven of willen, vanuit ecologische of andere motieven, niet meer vliegen. Ik denk absoluut dat de recente weersomstandigheden en de coronacrisis voor een groter klimaatbewustzijn hebben gezorgd. Let op, een vrachtschip is op zich vervuilend, maar onze maatschappij wordt in zo’n grote mate bevoorraad door vrachtschepen dat het vrachtverkeer op dit moment integraal deel uitmaakt van ons leven. Je kunt de kajuiten aan boord dus maar beter ten volle benutten. Je lift als het ware mee.

Het grote verschil tussen vrachtschepen en luxecruises zit ‘m volgens mij in het feit dat die laatste vooral focussen op hun passagiers, terwijl vrachtschepen voor de volle 100% gefocust zijn op hun vracht. Zijn er onvoldoende passagiers op een cruiseschip, dan zal er gekeken worden om eventueel de vertrekdatum aan te passen. Bij een vrachtschip moet de passagier zich aanpassen aan het vrachtverkeer: afhankelijk van de laad- en lostijden, wordt de vertrekdatum aangepast en moet de passagier flexibel zijn.

De kracht van het onbereikbaar onderweg zijn

“Het onderweg zijn, is essentieel aan deze vorm van reizen. Het is geen snel transportmiddel van A naar B. Ben je daarnaar op zoek, dan neem je beter een vliegtuig. Tijd staat centraal bij ons, meer zelfs: er komen zeeën van tijd vrij om na te denken en tot rust te komen. Je krijgt er aan boord bovendien een gehele detox bovenop. Er is geen entertainment voorzien en er is geen wifi-verbinding: smartphones zijn dus enkel nuttig om foto’s te maken. Het ideale alibi dus om te zeggen ‘trek gewoon veertien dagen uw plan, ik ben er niet, alleen voor mezelf.’ Een gezond escapisme zeg maar. Alle gebruikelijke toxische prikkels vallen op zee weg, met als gevolg dat veel passagiers de eerste dagen ook denken dat ze ziek zijn omdat hun geest en lichaam zo tot rust komen en ze dat niet meer gewoon zijn.

Alle verslavingen die mensen aan land worden aangeboden: alcohol, smartphones, drugs… vallen op zee weg. Na zes à zeven dagen staat de spiegel dus vaak wel heel dichtbij, wat erg moeilijk en uitdagend kan zijn, maar beter dat dan blijven ronddwalen in een doodlopende straat, denk ik.

Ik ben zelf het resultaat van het reizen met een vrachtschip. Mijn leven lijkt in niets meer op dat van toen ik vertrok naar New York. Ik heb een rotsvast geloof in de kracht van tijd, schoonheid, en eenvoud en dat is niet alleen wie ik ben, maar ook wat ik aanbied: een pure ervaring waar je tijd krijgt voor jezelf en opnieuw connecteert met de natuur.”

“Na zes à zeven dagen aan boord van een vrachtschip, staat de spiegel vaak heel dichtbij.”

Sympathie is een goede basis om mensen echt te ontmoeten

“Door deze job heb ik al heel veel verschillende mensen mogen ontmoeten: van een dame die net haar grootvader was verloren, een oud-zeeman, die vergezeld door diens zeemansboekje een reis ondernam, tot een psychiater die de helende kracht van de zee bevestigde of Ward Hulsemans, die ik vandaag een goede vriend mag noemen. Voor die bijzondere ontmoetingen doe ik uiteindelijk wat ik vandaag doe.

Wij zijn een atypisch reisbureau, maar dat zijn ook onze passagiers. Als die passagiers op hun beurt begrepen worden door toekomstige passagiers, dan maakt dat ook hen gelukkig zo durf ik te hopen. Onze passagiers lijken ook vaak op elkaar: ze zijn vaak introvert, op zoek naar rust en stilte. Bestaande passagiers op infosessies in gesprek zien gaan met mogelijk geïnteresseerden, daar word ik oprecht gelukkig van. Mijn grootste droom is dan ook het opbouwen van CptnZeppos gemeenschap, waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en ervaringen kunnen delen.

Waar onze naam vandaan komt? Inderdaad van de iconische jeugdfiguur kapitein Zeppos: een mysterieus figuur die zeer respectabel is. De afleveringen zijn vandaag van een traagheid die nog amper te bevatten is. Allemaal waarden die ik met CptnZeppos wil uitdragen. Daarnaast is het ook de ideale gespreksstarter. Ik draag meestal een pet met de naam op, dus ik word regelmatig aangesproken. Op de trein bijvoorbeeld: ‘iersi, kapitein Zeppos! Wat een eer om u te mogen vervoeren.’, lacht Joris. De naam tovert sympathie tevoorschijn. Een goede basis om mensen echt te ontmoeten”, zo sluit hij af.

Bedrijfsinformatie

Opgericht: april 2019
Aantal kantoren: 1
Lid van: VVR
Aantal medewerk(st)ers: 1 zaakvoerder, wel een aantal freelancers.
Telefoon: +32 478 57 21 74
E-mail: info@cptnzeppos.com
Website: https://cptnzeppos.com

Eline Van Wynsberghe
De Hoogvlieger 258
Foto’s: CptnZeppos

Wens je ons vaktijdschrift ‘De Hoogvlieger’ rechtstreeks in je inbox te ontvangen? Schrijf je dan vandaag nog in op de mailinglijst.


23 november 2021